سایه سار روز یکشنبه

جاهد صدقی تارانجی آCahit Sitki Taranc در 4 اکتبر 1910 در دیاربکر Diyarbakir دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ی فرانسوی های استانبول سپری کرد و بعد از پایان دوره ی متوسطه و اخذ دیپلم، راهی پاریس شد و در رشته ی علوم سیاسی درس خواند. او با آغاز جنگ دوم جهانی، به دلیل آشفتگی اوضاع سیاسی و اجتماعی در فرانسه، به کشور خودش - ترکیه - برگشت و در خبرگزاری آناتولی و نیز در وزارت کار به مترجمی پرداخت. در سال 1954 به بیماری سختی دچار شد، چنانکه پزشکان از او قطع امید کردند و او را برای مداوا به وین - پایتخت اتریش - فرستادند. جاهد صدقی دو سال بعد در 13 اکتبر 1956، در حالیکه فقط 46 سال داشت در یکی از بیمارستان های وین چشم از جهان فروبست. او را در آنکارا به خاک سپردند.
جاهد صدقی با چاپ نخستین شعرهای اش در مجله ی «ثروت فنون»
Servet-i Funun در بین مخاطبان اش شناخته شد. او از هواداران مکتب «هنر برای هنر» بود و مضامینی مثل عشق، مرگ و زندگی درون مایه ی اصلی شعرهای او به حساب می آمدند. او در شعر، به وزن و قافیه وفادار بود و در عین حال چیره دستی او در بهره گیری از کلمات و نیز تسلط او بر ادبیات روز، شعرش را در کنار شاعران نوپرداز طبقه بندی می کرد. اگر او را از شاعران نئوکلاسیک یا نو قدمایی قلمداد کنم راه خطایی نرفته ام.