ادبيات فارسي سرشار از داستانهاي زيبايي است كه براي مردمان هر عصر و زمانهاي مي تواند خيالانگيز و دلپذير باشد اما مردمان دورهي اينترنت و چت ، حال و حوصله شعرهاي مفصل كه ممكن است كلمات ناآشنايي هم داشته باشند ، ندارند. من به فكرم رسيدهاست بعضي از اين داستانها را به نثر سادهي فارسي ( و در حد ممكن كوتاه ) بنويسم و در اين وبلاگ قرار دهم شايد باعث ايجاد علاقهي ديگران به اين درياي بيكران معرفت انساني (ادبيات كهن فارسي) شود. داستانها را با قصهي شيخ صنعان از منطقالطير عطار نيشابوري شروع مي كنم . اين داستان سابقهاي طولاني در ادبيات فارسي دارد و حتي به صورت مثل درآمدهاست و نشانه پاكبازي در عشق و آخرين حد شيدايي است چنان كه حافظ ميفرمايد
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .