ساده دل

فرانسوا ماری آروئه‌دو ولتر، این نویسنده‌ی بزرگ نیز  مانند شعرا و نویسندگان معاصر خود (مولیر، بوالو، لابرویر، بومارشه) اهل پاریس بود، ولی در میان این خانواده، نبوغ و ادب که جنبه‌ی مشترک افراد آن انتقاد سخت از وضع زمان و مبارزه با تباهی‌ها و بدی‌ها و دفاع از حق و آزادی بود مسلمن فرزندی دلیرتر و مخوف‌تر از ولتر وجود نداشت. ولتر در شهر پاریس، در پاریس مجلل و باشکوه وزیبای لویی چهاردهم که مرکز فسق‌وفجور و کانون بیدادگری و جنایت طبقه‌ی ممتازه‌ای علیه اکثریت عظیم مردم فرانسه بود، در کشیش‌نشین سنت آندره – ده زراک در روز 21 نوامبر 1694 قدم به عرصه‌ی وجود نهاد و هشتادو‌چهار سال بعد، یعنی در 30 ماه مه 1778، در همان شهر چشم از جهان فروبست.

«دوشیزه کرکابون به سرپرست دیر می‌گفت:
-ما او را غسل تعمید خواهیم داد، بلی، غسل تعمید خواهیم داد! این افتخار نصیب شما برادر عزیز من خواهد شد. من می‌خواهم که حتمن مادر تعمیدی او شوم. عالیجناب کشیش سنت‌ایو او را بر سر حوضچه‌ی غسل تعمید نگاه خواهد داشت. این کار با تشریفاتی بس باشکوه انجام خواهد گرفت و در تمام ولایت (برتانی سفلی) از آن یاد خواهند کرد، و این خود افتخاری بی‌پایان نصیب ما خواهد کرد.
حضار مجلس همه بیانات کدبانوی خانه را تایید کردند. همه‌ی مهمانان فریاد برآوردند که: ما او را غسل تعمید خواهیم داد!»