نقد ادبی در قرن بیستم

قرن بیستم شاهد شكوفائی نقد به منزله شناخت ادبیات است. در این كتاب ژان ـ ایو تادیه گسترش شگفت‌انگیز نقد را، از دوران زبان‌شناسان روس و سخن‌شناسان آلمانی و مورخان و «منشاشناسان» فرانسوی سال‌های 1920 تا آخرین آثار نقد نو در اروپا و ایالات متحده، ترسیم می‌كند. این كتاب شیوه‌های تحلیل و نگرش‌های متنوعی در اختیار خوانندگان و استادان و دانشجویان می گذارد. نویسنده بر كثرت مسائل موجود در متن‌ها و در نتیجه راه‌حل‌ها و شیوه‌های به كار رفته برای پاسخ بدان‌های تاكید می‌كند. همه شیوه‌های نگرش به اثر، از كارهای لانسون تا باشلار، و از یاكوبسون تا بارت، و از كورتیوس تا لوكاچ، در این اثر بررسی شده است. نویسنده، طی ده فصل، محورهای زنده نقد مدرن را كاویده است: فورمالیسم روس، تحلیل‌های تركیبی در آلمان، مكتب ژنو و آگاهی درون، نقد دنیای تخیل، روان‌كاوی، جامعه‌شناسی، مناسبات زبان‌شناسی و ادبیات، نشانه‌شناسی، علم تكوین، بوطیقا، كتابنامه‌ای تفصیلی و نمایه‌ای جامع مكمل این اثر است.