اغلب تاریخنگاران، ماندگاری جمهوری سوّم فرانسه که بعد از گذشت یک قرن از انقلاب بالاخره این کشور را صاحب یک نظام سیاسی باثبات کرد، حاصل افول هیجانات سیاسی در این کشور به شمار میآورند. هیجاناتی که طی یک قرن جز به تأسیسِ نظامهایی یکی از دیگری ناکامتر نینجامیده بود: ناکامی در تثبیت نظامهای وفادار به شعارهای انقلاب فرانسه، ناکامی در بازسازیِ نظام منقرض شده توسط همین انقلاب و ناکامی در برساختنِ نظامی که مدعیِ پاسداری از میراثِ این هر دو، در شکل امپراطوری بود. بااینهمه، فقط این وجه سلبی نبود که باعثِ ماندگاریِ جمهوری سوّم گشت، به استناد آنچه در این کتاب به تفصیل شرح آن آمده است، این ماندگاری عمدتاً مدیون ابداع مقولهای بود که میانِ مردم یعنی صاحبان مشروعیت سیاسی از یکسو و بالاترین قدرت سیاسی، یعنی دولت، از سوی دیگر قرار گرفت: مقولهای به نامِ امر اجتماعی. اُفت هیجانات سیاسی این فرصت را پیش آورد که راه حل ثباتِ سیاسی نه در وادی صِرف سیاسی و نه حوزهٔ صِرف مدنی بلکه در وادیِ امر اجتماعی جستجو شود. وادی میانجی که ابداعش به لطف مفهومِ «همبستگی» ممکن گشت.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .