نقاوة الآثار فی ذکر الاخیار بیتردید یکی از منابع مهم ایران عصر صفوی است، و موضوع آن به زمانی مربوط میشود که از واپسین ایام زندگانی شاه تهماسب اول تا یازدهمین سال سلطنت شاه عباس ادامه یافته است؛ دورانی که از لحاظ جریانات نظامی و سیاسی برای دولت صفوی زمانی بسیار حساس بود. این کتاب از نظر سبک نگارش همچون نوشتههای دیگر آن روزگار دارای نثری متکلف و توأم با عبارتپردازی و پیرایههای لفظی است، اما این تکلف مانع جاذبۀ کلام و نکات ظریف ادبی نشده است.