گفتمان کربلا، منبع و مبنای اصلی برای شکل گیری نظام آیینی . منسکی و نظام اساطیری فرهنگ شیعی است. این نظام مناسکی یکی از مهمترین عوامل بقای تشیع در طی تاریخ بوده است. مطالعه این نظام مناسکی از منظر علوم جدید و بالاخص انسان شناسی برای فهم فرهنگ شیعیان اهمیتی خاص دارد.
در کتاب حاضر با رویکرد انسان شناسی به مناسک عزاداری و ابعاد مختلف آن پرداخته شده است. در بخش اول کتاب، تلاش شده براساس سنت نظری انسان شناسی در مطالعه نظام اساطیری یک فرهنگ (به عنوان هسته و منشور معنایی فرهنگ و جامعه)، برای فهم فرهنگ شیعی و نظام معنایی مرکزی آن چارچوبی تدوین شود. در بخش های بعدی، تاریخ مناسک عزاداری در تشیع با رویکردی انسان شناختی بررسی شده و این که عزاداری از کی و در چه شرایطی شکل گرفته و متون مختلف مربوط به مناسک عزاداری هرکدام چه نقشی در شکل گیری نظام مناسکی عزاداری محرم و گفتمان کربلا داشته اند، مورد بحث قرار گرفته است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .