سیری در بزرگ ترین کتاب های جهان 4 جلدی

این کتاب فصل تازه‌ای در مطالعه‌ی پدیده‌ی هیتلر به‌شمار می‌رود. سوالات زیادی درباره‌ی اهمیت رفتار هیتلر در عصر و زمانه‌اش وجود دارد؛ از به‌دنیا آمدنش در سپیده‌دم قرن در وین، تا آخرین روز زندگی‌اش میان آتش در برلین.
در این کتاب، هیتلر مردی سیاسی در سیطره‌ی ایده‌ها و دیدگاه‌هایش نشان داده شده. تمام قدرت در دستان اوست و آخر امر «امپراتوری جهان ابدی»؛ که می‌خواهد راهی برای ادامه و پرورش تفکراتش در آینده بیابد.
او اروپای سنتی را نابود کرد و سال 1945 را به عنوان آخرین فرصت برای نوزایی این اروپا در نظر گرفت و این پارادوکسی است که یوآخیم فست در این کتاب نشان داده است. هیتلر کمک‌هایی برای بازسازی بدنه‌ی تجارت شکست خورده‌ی آلمان کرد. او ناخواسته باعث شد اتحاد جماهیر شوروی به اراده‌ای دست یابد که به نوعی از واقعیت فراتر بود. هیتلر هیچ‌گاه جهان بورژوازی را که هم مقبول بود و هم منفور، نابود نکرد.
اگر هیتلر به تغییر وضعیت جهان کمک می‌کرد، به چهره‌ای ماندگار و نمادین تبدیل می‌شد، زیرا زندگی نامه‌نویس‌ها درباره‌ی این خصیصه‌ی او هم‌عقیده‌اند: خلا و شخصیت غیرفردی این مرد.

این کتاب انعکاس کم‌نقصی است از ویژگی‌ها و رفتار هیتلر، کسی که هنوز هم مثل مجسمه‌ای در تاریخ باقی مانده.
پیش از این، بیشتر مطالعات فداییان هیتلریسم برگرفته از آثار نویسندگان آنگلوساکسون بوده است. یوآخیم فست نخستین نویسنده‌ی آلمانی است که کوشش کرده ترکیبی از پدیده‌ی آلمانی هیتلر به‌دست دهد. او نه فقط به خاطر تاریخ‌دان بودنش صلاحیت این کار را داشته، بلکه سنش نیز این اجازه را به او می‌داده: تمام شدن جنگ مصادف می‌شود با پایان نوجوانی‌اش؛ او فضای آشفته‌ی زمانه‌اش را توصیف می‌کند. یوآخیم فست تنها به دنبال شرح زندگی غم‌انگیز یک مرد نیست، او تاریخی می‌سازد هیجان‌انگیزتر از هر داستان پلیسی‌یی.
فست سال 1926 در برلین به دنیا آمد. پس از اتمام کردن تحصیلاتش در رشته‌های حقوق، تاریخ و جامعه‌شناسی، مدیر بخش سیاسی رادیو آلمان شد؛ تا سال 1968 که به روزنامه‌ی دراشپیگل رفت. از اواخر سال 1973 نیز پست سردبیری روزنامه‌ی آلگماینه فرانکفورتر را پذیرفت. فست در سپتامبر 2006 درگذشت.