ما از تجربهمان چیزی فرا نگرفتهایم که بتوانیم امروز از چیزی به نام انباشت تجربه صحبت کنیم. تاریخمان را میخوانیم اما در عمل از آن نتیجه و درس نمیگیریم. به قول مرحوم موسوی ماکویی که معاون مدرسه البرز بود ما هنوز در پس پس کوچهایم. البته پیشرفتهایی شده و من نمیخواهم آیه یاس بخوانم. ولی به هر حال هنوز بازار تهمت و اتهام در میان ما داغ است. چقدر دروغ بیدلیل میگوییم؟ و چرا؟ انگار حقیقت برای ما بی ارزش باشد. میتوانیم از هم انتقاد کنیم ولی تمایلمان به فحاشی و اتهام زنی است. اینها مه ربطی به دولت ندارد. نمیدانم در یک مقایسه تاریخی کوتاه مدتتر شدهایم یا نه. نمیتوانم اندازه بگیرم. ولی آنچه میدانم همین است که اول اینکه ما جامعهای کوتاه مدت هستیم و دوم اینکه بلند مدت شدنمان ممکن است و ممتنع نیست. دست خودمان است که به کجا برویم.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .