فضا محوری شعر متعهد غالبا رو به جناح چپ ایدئولوژیک دارد و این مشخصه ی بخش عمده ای از شعر دهه های چهل و پنجاه خورشیدی است. اما با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تخریب دیوار برلین و انتشار کتاب مجمع الجزایر گولاک (1973) و نیز مهاجرت 2 میلیون نفر از اتباع روسیه به کشورهای اروپایی این معنای مسلط کم کم پریده رنگ می شود و گروهی از شاعران متعهد به ضرورت مسیر دیگری در پیش می گیرند شعر از این پس-سه دهه ی آخر- اگر چه ایدئولوژی محور نیست اما از بیان فجایع و شقاوت های مرسوم غافل نمی ماند. شعر این دوران با نوعی تجاهل، فجایع موجود در پیرامون خود را امری عادی تلقی می کند و ظاهرا صحنه های دلخراش و رویدادهای غیر منتظره را به بازی می گیرد و مخاطب را با طنزی سیاه و گروتسک وار مواجه می سازد و این خصوصیت کم و بیش از 1370 در شعر امروز فارسی قابل مشاهده است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .