قفس شیشه ای

قفس شیشه‌ای اثری است هم در بزرگداشت فناوری، هم هشداری در مورد به‌کارگیری نابه‌جایش؛ کتابی که دیدگاه شما را نسبت به ابزارهایی که روزمره به کار می‌گیرید دگرگون می‌سازد. نیکلاس کار در این کتاب نقبی به پس پرده‌ی عناوین خبری مربوط به روبات‌های کارخانه‌ای، خودروهای بی‌راننده، کامپیوترهای پوشیدنی و پزشکی دیجیتال می‌زند و هزینه‌ی پنهان تسلط نرم‌افزارها بر کار و تفریح را آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد این برنامه‌های کامپیوتری، از یک سو فراغت بیشتری به زندگی‌مان می‌بخشند و از سویی دیگر، چیزی حیاتی از آن می‌ربایند. وی، با تکیه بر مطالعات صورت گرفته در حوزه‌های روان‌شناسی و عصب‌شناسی که موید وابستگی عمیق شادی و رضایت خاطر افراد به سخت‌کوشی در دنیای واقعی است، آن چه را که تاکنون به دیده‌ی ظن می‌نگریستیم، فاش می‌گوید: جابه‌جایی توجه‌مان از کار عملی به نمایشگر کامپیوتر می‌تواند ما را از زندگی‌مان منفصل و ناخشنود سازد. قفس شیشه‌ای، از ماشین‌های بافندگی قرن نوزدهمی تا کابین خلبان جت‌های قرن حاضر و از شکارگاه‌های یخ زده‌ی قبایل اینوییت تا چشم‌اندازهای لم یزرع نقشه‌های چی‌پی‌اس، تاثیر «اتوماسیون» بر زندگی را از دیدگاهی انسانی می‌کاود و پیامدهای شخصی و اقتصادی وابستگی روز افزون‌مان به کامپیوتر را زیر ذره‌بین می‌گذارد. این کتاب، با آمیزه‌ای از تاریخ، فلسفه، شعر و دانش، ما را به سفری می‌برد که از نخستین آثار آدام اسمیت و آلفرد نورث وایتهد می‌آغازد، از پژوهش‌های معاصر در حوزه‌ی توجه، حافظه و شادی انسان گذر می‌کند و در تاملی تکان دهنده در باب چگونگی استفاده از فناوری برای گسترش تجربه‌ی انسانی‌مان به اوج می‌رسد.