داستانی تودرتو دربارهی شگفتی کتابها: آنتونی دوئر رماننویس برجستهی امریکایی که پیشتر رمان «نوری که نمیبینیم» را نوشته و جایزهی پولیتزر را هم برای آن دریافت کرده بود با رمان جدیدش همهی نگاهها را به خود جلب کرده است. رمانی که در چندید قرن و قاره و با چندین شخصیت پی گرفته میشود، از گذشته، حال و آیندهی تمدن بشر میگوید. دوئر در این رمان پنج شخصیت را در مقاطع زمانی و مکانی گوناگون خلق کرده و همچون پازلی در برابر بیننده میگذارد. هر یک از این شخصیتها با رشتهای نامرئی به یکدیگر وصلاند و بر زندگی هم اثر گذار. این اثر حماسهای آرام از زبان کتابداری در ششصد سال پیش است. دوئر شگفتی و ناامیدی، عشق و ویرانی و امید را در طرحی دقیق و استادانه کنار هم چیده تا از اهمیت حفظ کتابها و داستانها و افسانهها، از اهمیت حفظ زمین و طبیعت که یگانه پناه ماست و از رویای بشر برای زندگی در سرزمینی عاری از نیاز و رنج و ستم بگوید.
راه درازی را پیموده بودم، اما حتی ذرهای به مقصدم نزدیکتر نشده بودم. ماهیای بودم درون دریایی در شکم ماهی بزرگتری که خود در دل دریایی بزرگتر غوطهور بود و به این میاندیشیدم که نکند جهان نیز درون شکم ماهی بسیار بزرگتری شناور باشد و همهی ما ماهیانی باشیم در شکم ماهی دیگری که آن در شکم ماهی دیگری است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .