هنر رنجاندن

آرتور شوپنهاور فیلسوف مهم و شکاک آلمانی متولد 1788 و درگذشته به سال 1860 است. اندیشه‌های این اندیشمند موجب دگرگونی‌های مهمی در تاریخ فلسفه شده و او را به عنوان فیلسوفی صریح و داوری بی‌تعارف می‌شناسند. شوپنهاور در بیان نظریاتش حتی از ناسزاگویی،‌ فحش و رنجاندن دیگران ابایی نداشت و گاهی طرف ناسزاهایش فلاسفه‌ای چون هگل، فیشته و کانت بودند. علی عبداللهی درباره کتاب «هنر رنجاندن» این فیلسوف می‌نویسد که شاید بهتر بوده نام این کتاب را دانشنامه ناسزاها و پرخاشگری‌های شوپنهاور یا زرادخانه طعن‌ها بگذارد.
فرانکو وولپی درباره کتاب مورد نظر گفته که نسخه مکملی بر کتابچه «هنر همیشه بر حق بودن»‌ است؛ رساله‌ای که 38 ترفند شوپنهاور را برای استفاده شخصی‌اش نوشته بوده و طی سال‌های عمرش منتش نشد. اما پس از مرگش به چاپ رسید. شوپنهاور در فرازهای پایانی این رساله، ابداعاتش را که روش‌ها و ترفندهای شکست‌دادن حریف در گفتگو، جدل و کشمکش را شامل می‌شود و هیچ ارتباطی با حقیقت ندارند، گردآوری کرده است. او معتقد بود وقتی انسان به حریفی باهوش‌تر و ماهرتر از خودش برمی‌خورد، دیگر شگردها و فنون ماهرانه دیالکتیکی و چیره‌دستی در خطابه، کاری از پیش نمی‌برند.
بین دلایلی که موجب نوشته‌شدن مطالب این کتاب شدند، یک دلیل جالب توجه هم به چشم می‌خورد؛ همسایه‌اش که زنی خیاط به نام کارولینه مارکوئت بود، علیه او به دادگاه شکایت کرد. این زن به اتفاق دوستانش مقابل در خانه ایستاده و با حرافی‌های خود مزاحم اندیشه‌های شوپنهاور می‌شده است. نقل دیگر این است که این زن مزاحم خلوت خصوصی فیلسوف بوده و شوپنهاور هم در اقدامی خشن، او را از بالای پله‌ها هل می‌دهد. در نتیجه در روند طولانی دادرسی 5 ساله پرونده شکایت زن خیاط، فیلسوف آلمانی محکوم شد تا پایان زندگی زن، مبلغی را به‌طور ماهیانه به او بپردازد.
عناوین اصلی «هنر رنجاندن» پس از یادداشت مترجم، عبارت‌اند از: فرانکو وولپی (مقدمه‌ای به قلم وولپی)، مخفف‌نویسی‌ها، برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده‌اند، ترتیب الفبایی مدخل‌ها.