چرا درست سه دهه پس از برگزاری جشن های بین المللی به مناسبت فروریختن دیوار برلین، خیل عظیم دولت-ملت ها در کار گسترش دیوارهایی در مرزهایا نزدیک مرزهای خویش اند؟ آخر در زمانه ی ما که سرتاسر کره ی زمین به هم متصل شده و با توجه به این که عموم قدرت های مدرن متأخر در مقابل مسدودسازی فیزیکی تأثیرناپذیر شده اند، چه نیازی به دیوار کشیدن است؟ دیوارها چگونه به تقویت تصویری آرمانی اما ساختگی از استقلال و حاکمیت ملی مدد می رسانند و تا چه حد مایه ی استحکام تصویرهای خیالی و موهوم از ملیت می شوند؟ کارکرد نمادین و مادی و روانی دیوارهای جدید چیست؟
وندی براون نظریه پرداز سیاسی و استاد دانشگاه برکلی است و در زمینه ی نظریه ی سیاسی مابعد فوکویی، مطالعات انتقادی حقوق و نظریه ی فمینیستی کار می کند و موضعی مابین مارکس و فوکو دارد.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .