خانه های تاریخ- خوانش انتقادی از تاریخ و نظریه در سده ی بیستم

خانه های تاریخ مروری است بر نظریه هایی که در سده ی گذشته به یاری مورخان آمده است. گرچه همواره تاریخ پژوهان سنتی از کاربست نظریه پرهیز داشته و بر این باور بوده اند که نظریه موجب انقطاع روایت های تاریخی می شود، این کتاب نشان می دهد که حتی سرسخت ترین مخالفان نظریه گریزی از آن ندارند. متنی چنین جامع، با چشم اندازی از سابقه ی تعامل تاریخ و نظریه که به دست داده است، اگر نگوییم بینظیر دست کم کم نظیر است و با توجه به داغ شدن این مباحث در بین مورخان ایرانی در دو دهه ی گذشته، این متن از جمله متن هایی است که همواره جای خالی آن احساس می شده است.
نویسندگان، به ترتیبی تاریخی و با اتکا به معتبر ترین و شناخته شده ترین منابع، نظریه های تاریخی را از تجربه گرایی گرفته تا انواع و اقسام رویکردهای پست مدرن بررسی کرده اند.
وجه تمایز این متن از اندک اقران آن را می توان نظرگاه آموزشی نویسندگان کتاب و پرهیز از پیچیده نویسی های رایج در این زمینه، و ارائه ی گزیده هایی از برترین آثار تاریخی نوشته شده در چارچوب های نظری به شمار آورد که به شکلی عملی دانشجویان و پژوهشگران تاریخ را با کاربرد نظریه در تاریخ نگاری آشنا می کند.