دگرگونی در طبقه های اجتماعی در ایران از دهه 1340تا 1397

بر پایه آنچه در این کتاب میخوانید، در کما بیش 60 سال گذشته دگرگونی های چشمگیری در ساختار و آمیزه طبقاتی جامعه ایران و کل جهان پدید آمده است. برای نمونه، اکنون دیگر چیزی به نام طبقه دهقان در ایران و شاید در بیشتر کشورهای جهان وجود ندارد. طبقه کارگر با همه نقشی که در تولید اقتصادی وزندگی اجتماعی دارد، دیگر نقش . جایگاه چیره را در جمعیت ایران ندارد و این نقش هم پیوسته رو به کمرنگ شدن دارد. در برابر آن، طبقه ای به نام «طبقه میانه نوین» با ویژگی هایی که دراین کتاب آمده است، هم در کل جامعه در حال رشد است و در آینده جامعه نقشی تعیین کننده دارد. بر خلاف آنچه در گذشته گفته می شد که در ایران «چیزی به نام بورژوازی ملی وجود ندارد» ، این طبقه به راستی وجود داشت و درانقلاب 1357 سرنگون شد. پس از انقلاب، یک گروه جمعیتی تازه به نام «طبقه جدید» جایگزین بورژوازی ملی شد، بی آنکه از نگر طبقاتی بتوان برای خود این طبقه آینده ای روشن پیش بینی کرد. اما هم اکنون، این گروه جمعیتی و در فضاهای تاریک ساختار آن، گروه جمعیتی دیگری به نام لومپن بورژوازی زاده شد که تاکنون اثری بسیار زیانبار و ویرانگر بر اقتصاد وزندگی ایرانیان داشته است. در این کتاب نویسنده بی آنکه بخواهد خود را گرفتار طلسم تئوری پردازی های کهنه سازد، بر پایه آمارهای رسمی در دسترس و مدلی طبقاتی خود، به بررسی سهم و جایگاه هریک از طبقه های اجتماعی کنونی ایران پرداخته است. البته این مدل بر پایه تجربه جهانی و 150 سال گفتمان طبقاتی ساخته شده است. نویسنده به هیچ روی ادعای پاسخ گویی فرجامین به پرسش طبقه های اجتماعی را ندارد، اما امیدوار است توانسته باشد به بخشی از پرسش ها درباره چیستی طبقه های اجتماعی پس از انقلاب 1357 در ایران پاسخ گفته، و به پیدایش پرسش هایی نوتر دامن زده باشد.